بدون امضاء
بدون امضاء

بدون امضاء

اعتراض

یاد سال ٨٨ افتادم و نگرانی هایم و اینکه رفتم ایرانسل خریدم که بتوانم اینترنت داشته باشم، با همان گوشی نوکیا توی فیس بوک می رفتم و می خواندم و یکبار هم به تو زنگ زدم و گفتم مواظب خودت باش. بالای پشت بام بودم . ساعت ده شب بود و همه الله اکبر می گفتند.

این روزها کجایی؟

این روزها چقدر این اعراضات برایم مثل شوخی بیمزه ایست، که هدف ندارد و بی نظم است و ته ندارد.

 نگران مردم هستم .

فیلتر شده اند تلگرام و اینستگرام اما من باز با ایرانسلم توانستم همه را چک کنم.

هیچ کس نیست،

خوابم نمی برد.

و من تنهایم. تنهای تنها.


نظرات 1 + ارسال نظر
مهدی چهارشنبه 27 دی‌ماه سال 1396 ساعت 07:45 http://spantman.blogsky.com

سلام واقعا جالب بود آره منم با نوکیا می رفتم فیس بوک عجب کار های خنده داری می کردیم....

یادش بخیر

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد