marry me

اگر به من بله بگی شاعری رو ول میکنم، شاعری کار آدم های ناکامه، اگر به من بله بگی اوستای بنایی میشم و دیوار خونمون رو میسازم، خونه ای که پر از زندگی بشه، اگر به من بله بگی ...

+ نوشته شده در جمعه دهم مهر ۱۳۹۴ ساعت 8:31 PM توسط born |

اينجا گز میکنم خاطراتم را یکی یکی از بودنم تا نیستنم وهربار می رسم به نیستنهایت و بودنهایم.
وقتی مادرم مرا از شیر گرفت یعنی دقیقا در سن دو ساعتی، (که از همه‌ی دنیا فقط آلرژی هایش را عشق است) فهمیدم برای خودم خانومی شده ام و حق انتخاب با من است که چه شیری را بخورم، که البته فقط دو نوع شیر در بازار موجود بود : شیر خشک و شیر گاو که من دومی را برگزیدم. حالا درست است که چاره‌ی دیگری نداشتم.
پس از پا گذاشتن به دنیای وحشتناک کفش فهميدم درست است که در پریدنهایم، راه رفتنهایم، دیدنهایم...مشکل دارم اما در عوض در فکر کردنهایم از همه‌ی همسالانم جلوترم. تا می خواهم عادت کنم به نداشته هایم، ناگهان تصمیم می گیرند همه را جبران کنند. می پذیرم البته فقط با انتخاب خودم. حالا درست است که گزینه های پیش رویم فقط یکی است.
درست چند لحظه قبل از اینکه هست بشوم نیست می شوم و کاش میشد توصیف کرد همه ی نیستها را...
بهار امسال كه بيايد دوباره متولد مي شوم و وقتي برود يكسال از تو دورتر.
و اين تصوير, روياي من است...

نوشته‌های پیشین

BLOGFA.COM

rainbow

اينجايم، بر پهنه ي آسمان خيال تو...

marry me

نوشته‌های پیشین