من لولیتایی می شناختم نقاش طبیعت بی جان

لای سالنامه ، پول اشتراک شش ماهه ی دوم همشهری داستان است.لای سالنامه ، پول خریدن ریمل بُرژوییس مشکی و پوست پیازی همیشگی ست.پول سهمیه ی ماهی یک تیوپ رنگ N3ی پرستیژ است.پول ذرت های پنیری نخورده، شال و کلاه طرح بلژیکیِ محبوبم، پول ADSL کوفتیِ دوماه گذشته است.تمام این ها لای سالنامه جا خوش کرده.گمانم به خریدن آن کیف پول دست دوز چرمی می رسد. ترک های غمگین مرد دهه چهل را گذاشتم و وسایل کمد دیواری ام را ریختم کف زمین.اشک می ریختم و لباس های زمستانی مُد دو سه سال پیشم را از دم دست جمع می کردم برای سالهای بعد. اشک می ریختم و برس ام را توی ظرف آب گرم و تاید تکان میدادم. تمام دو سه ماه گذشته برای خریدنش نقشه کشیده بودم وحالا نمی دانم با این پول که برای خریدن آن کیف پول چرمی دست دوز بس می شود چه کنم...

برچسب‌ها: Valentine s Day

+ نوشته شده در ۱۳۹۲/۱۱/۲۶ساعت توسط پریا روحی