بدون امضاء
بدون امضاء

بدون امضاء

نمی توانم وبلاگم را رها کنم . اینجا پر از خاطره و داستانهای زندگیم است . هر جا هم باشم اینجا ، برای من است . هویت واقعیم است .و بسیار دوستش دارم .

نظرات 2 + ارسال نظر
ن سه‌شنبه 5 آبان‌ماه سال 1394 ساعت 12:40

هیچ وقت اینجا رو رها نکن
هیچ وقت نوشتن رها کن بعضی چیزها قدیمیش خوبه و مخصوصن خودت و هویتت و خاطراتت و دنیای واقعی مجازیت ،من نوشتنم رها کردم و خیلی شکسته شدم

امیدوارم دوباره شروع کنی .

آبگینه سه‌شنبه 5 آبان‌ماه سال 1394 ساعت 13:19

اما ظاهرا رها کردی..من همیشه با خوندن تمام مطالبت خودم رو در نزدیکی ات احساس می کردم اما حالا خیلی وقته خبر درستی ازت ندارم...

نه وقت کنم حتما می نویسم . اینجا خانه اول و آخر من است .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد