اتودی برای زنده گی!!

آمدن دوشنبه سپیده دوشنبه می زند یعنی رفتن تا مرز جنون خود کشی ؛ رها نمی کتد و مجال فکر نمی دهد تا خود سپیده سه شنبه کابوس دیدن ؛  زنده گی بیداد می کند دوشنبه که می آید نباید بخندی ؛ حالا زیاد هم فرق نمی کند چون یک جعبه دستمال کاغذی تمام خواهد شد . گوینده رادیو صبح بخیر را فریاد می کند تصویر پریدن از پل عابر و له شدن زیر ماشین یک راننده نگون بخت ؛ تا رگه های طلوع پیدا شود جنون خودکشی رها نمی کند و مجال فکر نمی دهد مجری تلویزیون ورزش را توصیه می کند  یا پیچاندن شیر گاز و خشک شدن بر روی کتاب بوف کور یا یک اشاره کافی است تا تیغ خون به پا کند؛ سایه ها بلندتر می شوند جنون مرگ رها نمی کند و مجال فکر نمی دهد ؛ هیاهو در شهر ؛ پلهای عابر پیاده ؛ تاکسیها ؛ زن و مرد ؛ با عجله عبور می کنند؛ (خب که چی؟) سیانور و یک لیوان آب و لحظه ای پس از آن تاریکی و ظلمت ؛ دردی هم ندارد ؛ راههای زیادی برای نفس نکشیدن هست ؛  آغاز زنده گی و پایان نامیدی ؛ ولی برای زنده گی دیوار بلندی پیداست . کمی شجاعت می خواهد و گرنه ذره ذره زجرکش می شوی و شاید سپیده دم سه شنبه ای اتفاق بیفتد ! ( آخر شنیده ام بیشتر خودکشی ها صبح اتفاق می افتد چون فرد می بیند همان زنده گی سگیش شروع شده ) منتظر سه شنبه پررنگ دیگری هستی !

پ ن ۱ :قیصر امین پور درگذشت!

پ ن ۲ :نمایشگاه بافت