آمدیم نبودید رفتیم.

خیلی خوشحالم که می روم تاتر. امشب روی پله های ایرانشهر.

عاشقانه ای در اردی بهشت

هر بار کتاب در خانه ام ایستاده بودم و منتظر بودم باران بیاید را باز کردم و خواندم ،باران بارید . 

عاشق صبحهای خواب آلوده ام که می خواهد من را بگذارد و برود سرکار و من خواب و بیدار می بینمش که آماده می شود و لبخند می زند و هی قربون صدقه ام می رود و ... من کیف می کنم و بعد دوباره خوابم می رود .

همه اش خواب کارگاه را می بینم ...

در حسرت دیدار تو

شاید نشسته بودم روی صندلی سینمای ۶ بعدی پارک قیطریه و داشتم از فرط هیجان و شادی می خندیدم و جیغ می کشیدم که بهم اس ام اس دادی .

و شب وقتی داشتم می خوابیدم ، خواندمش و اشک توی چشمهام جمع شد . 

عزیزم من امروز از سفر برگشتم و رفتم بسته را گرفتم . نمی دانی چقدر چیزهایی که برایم بافتی ، چیزهایی که فرستادی خوشحالم کرد . چقدر دیدن عکست ، دست کشیدن روی رومیزی فوق العاده زیبا ، چقدر کتاب و  خلاصه همه چیز برایم عزیز است ... مرسی خیلی زیاد و به امید دیدار روی ماه گلت .

 مردخانه پرسید چی شده عزیزم چرا گریه می کنی و اس ام اس تو را بهش نشان دادم و گفتم از خوشحالی است . دلم برای میم تنگ شده است . 

و او در جواب قول داد که به زودی من و تو همدیگر را خواهیم دید . 

-بهم یادآوری شد که من بلدم از راه دور دوستی کنم .  

-دسته کلیدم پر و خالی می شود مثل دلم .