ماهیت

دیگر به قایم کردن عادت کرده ام ، نگاهم را بدزدم ، بغضم را فرو بخورم ، عشقم را پنهان کنم ،با کسی حرف نزنم ، و اشکهایم را موقع خواب توی گوشهایم بریزم و بالشم را خیس نکنم ، دیشب فکر می کردم کاش قرصی بود که می خوردی و گذشته ها را فراموش می کردی و دیگر هیچ به خاطر نمی آوردی ،حتی تا چند وقت دیگر گذشته را هم باید توی پستویی ، جایی پنهان کنم ، تنها چیزی که نمی توانم پنهان کنم دستهایم هستند که به اشیاء عشق می ورزند .

پ ن : وبلاگی برای پیگیری مساله لغو مجوز ماهنامه زنان