ساعت هفت صبح - تهران

 - کجای جهان ایستاده ای ، وقتی که نور خط می کشد بر تیغه کوه ؟ مسافر تنها ، 

+  همچنان که تیغ آفتاب از یال البرز بالا می کشد ، ما نیز به شوق دیدارش در آینه دریا می شتابیم .

- چشمانم از دیدنش لبخند می زند و آرزوی نگاه چشمانت را دارد . 

+ و اگر پیچ و خم کوهستان اجازه حرکت *some text missing*

- ادامه اش در خم کوهستان گم شد و اگر ... ؟  

+ و اگر پیچ و خم کوهستان اجازه حرکت به پیک مان دهد به یاران درود می فرستیم .

- درود . درود . درود . تازه و گرم بر من بارید و آهنگ صدایت گوشم را نوازش کرد .