بوی عید

توی خانه پدری آنقدر وسایل و چیزهایی که از قدیم نگه داشتم و داشتیم که همه وقتمان می رود پی دیدن آنها با مامانم و یادی از ایام قدیم و بعضی هایشان را نگه می دارم ، بعضی هاشان که نوشته های قدیمی بود برای روزهایی دور، پاره شدند و رفتند پی کارشان . دور ریختن وسایل کهنه و نخواستنشان و آمدن چیزهای نو . رنگ نو ، سبز . سبز . سبز .انگار اسفند وقت کم می آوری . هی می دوی و هی تند تند عیدی درست می کنی برای کسانی که یکسال و شاید سالها بهشان زحمت داده ای .شاید دیگر آنقدر شکمت بیاید جلو که نتوانی کاری با دستهایت انجام دهی . شاید زمانی صدای بچه ای بپیچد و وقت نکنی دستی به کاغذ ببری و نقشی بکشی . این روزها همه اش کارهایی می کنم که شاید بعدا نتوانم .لباسهایی که فکر می کنی دیگر اندازه ات نمی شود ، می گذاری برود . و جایشان لباس های گَل گشاد می آیند .
و سرم گرم می شود به چرمهای رنگی و کیف ها و نخها . کودکم از حالا بداند دستهای مادرش ، همیشه مشغول است .