ابتدای ماه

امروز که دخترک  را انداختم روی دوشم و پتو کشیدم روی سرش که بیایم خانه پدری ، دیدم بهار شده ، گلهای رز باغچه جوانه زده اند ، آسمان صاف و است و نسیم بهاری می وزد . در دلم سنگینی زمستان است و دلم می خواهد برای دخترک که هیچ جا را نمی بیند و زیر پتو برای خودش آواز می خواند بگویم که سبزی بهار را امروز دیدم . با من حرف بزن . و بی خیال اشکهای شبانه ام شو و به من زل نزن وقتی دارم با دستمال کاغذی اشکهایم را پاک می کنم . بالاخره روزهای خوب هم می رسد . مثل وقتی که تو نبودی و امیدم به فرداهای بهتر بود و مثل حالا که هستی و باز هم امیدم به آینده بهتری است.