بدون امضاء
بدون امضاء

بدون امضاء

گفتن از تو خوشحالم می کند. سه هفته است خوابم بهم ریخته، نیمه های شب بیدار می شوم و انگار تله پاتی داریم...

نظرات 1 + ارسال نظر
محسن یکشنبه 9 دی‌ماه سال 1397 ساعت 15:42

فکر کنم اولین بار وبلاگ شما رو سال ٢٠١٢ یا ١٣ دیدم
و گاهی پست های شما رو میخوندم، اون موقع ها انرژی و قدرت بیشتری در شما حس میکردم، هیچ اتفاقی ارزش غمگین شدن رو نداره، هیچ چیز مهم تر از سلامتی شما نیست، مقاوم باشید و به حرکت ادامه بدید.
امیدوارم هر چه زودتر اون خانم پرقدرت برگرده

ممنونم و امیدوارم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد