خودم را مى رسانم پشت کامیون، سرعتم از شصت کم مى شود. روى یک پلم. زیرش ریل قطار رد شده است. 

به درختانى که برگهاى قرمز دارند خیره مى شوم.

ریل خالى است.

همه روز مى گذرد تا برسم به این لحظه قشنگ.