بدون امضاء
بدون امضاء

بدون امضاء

همان جاده ای قدیمی که منتهی می شد به صخره های مرجانی که موج می کوبید بهش و سیاهی دریا و بعد آسمانی که پر از ستاره بود. زیبایی که چند لحظه بود اما دلپذیر بود. بعد از این همه مدت.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد