بدون امضاء
بدون امضاء

بدون امضاء

حمله

همه این روزها را بدون استرس می شود گذراند به شرطی که بیماری به خانواده ات نفوذ نکند. آن استرس عمومی که منجر به خودمراقبتی بشود خوب است اما این استرس آدمی را می اندازد و پنیک می شود. فاصله آرامش داشتن و نداشتن فقط با یک جمله است. دلشوره دارم. هیچ جوری نمی توانم پنهانش کنم.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد