شنبه روز بدی بود

این بار که مجله آنگاه خریدم جلد نرم خریدم و نمی دانم چرا اینقدر روی جلدش بی کیفیت چاپ شده بود و در پست گوشه اش له شده بود. دوستش نداشتم. از آنجایی که سردبیرش از آن زنجیره تجاوز جدا نمانده دیگر مجله را نخواهم خرید.

البته دو تا مقاله منصور ضابطیان و هدی رستمی را خواندم . با توجه به خواندن کتابهای سفر و گوش دادن به پادکست ضابطیان، خیلی معمولی نوشته بود در آنگاه. رستمی هم همینطور. او هم خیلی معمولی تر از اینستاگرامش.

امروز روز سیاهی بود. کلی مرده از کرونا. کلی به مرگ طبیعی و یک اعدامی . با اینکه هنوز پاییز نیامده و اعمال خشونت پارسال آبان در دلمان زنده است ، این رفتارها ادامه دارد.

کی خلاص خواهیم شد؟

دارم فیلم خیلی بلند و وحشتناک نزدیک را دانلود می کنم ببینم ، درباره یازدهم سپتامبر.