بدون امضاء
بدون امضاء

بدون امضاء

کی بشود بنشینیم کنار هم و بگویی روزگارت چقدر خوش است، حتی اگر دلت برایم تنگ نشده باشد. حتی اگر آنقدر سرگرم کار شده باشی که یادت برود، کسی دوستت دارد. منتظرم . منتظر آن روز هستم که با هم حرف بزنیم. من بتوانم حرف بزنم. حرفهایم از دهانم خارج شود به جای اینکه بنویسم. باید یاد بگیرم که با تو حرف بزنم. حرف زدن با تو سخت ترین کار دنیاست. باید یاد بگیرم و این راه درازی است.


۱۴۰۰/۵/۲۲

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد