زندگی کار مزخرفی است که بهش عادت کرده ام و شادی گاهی به آن اضافه می شود .  

خسته ام وبه اندازه یک عمر استراحت لازم  دارم. 

و یک آغوش نه چندان غریبه برای گریستن. 

گرفتارم. 

گرفتار گرفتاریهایم. 

کاش دوباره جوانی هایم برگردد و آن خنده های سرخوشانه. 

کاش زندگیم مثل قصه هایی بود از کتابهایی که می خوانم . کوتاه با پایانی خوش. 

مثل پلک زدنی.