خ مثل مثل خر در گل ماندن

زن نشسته بود . در پناه پنجره . پنجره ای با شیشه های رنگی . کنارش شمعدانی با برگهای سبز . بدون نگاه نسشته بود . چشمهاش می دید اما نمی دید . هیچ چیز را نمی دید .

آروز می کند برایش تا خداوند جسارتی به او بدهد که بتواند حرفهایش را بزند و صدایش چقدر جدی است اما دخترک همچنان شاد است .یعنی روزی می رسد که بتواند راحت حرفهایش را بزند ؟

شب را طی کرد با ماه مهربان بزرگ . ماهی که دیوانه ترش می کند . و باز روزهای تنهاییش بازگشتند . حالا که بهانه ای برای بیدار شدن ندارد .

دلم برای مریم تنگ است آنقدر زیاد که حد ندارد . زودتر برگرد .

من همان زنم که نشسته کنار پنجره رنگی . همان دخترکم که دلش می خواهد با تو تا آخر دنیا باشد .

پ ن ۱ : امتحانهایم تمام شد . با نمره هایی که وقتی به تو گفتم خندیدی و گفتی این کارنامه دوم دبستانی چیه راه انداختی ؟با آن نگاه کشدار که من را دلتنگتر می کرد .

پ ن ۲:آنیتا کجای ایرانی ؟ به من بگو . می خواهم ببینمت !

پ ن ۳:شادزی تو هم همین طور ! می خواهم ببینمت !