کوپ

اینکه برف ببارد و تو بپرسی یعنی الان بام برف آمده ، آن روز تا ایستگاه چندم رفتیم ؟ اینکه من پشیمان شوم از کاری که کرده ام ، از داشتن موجودی تازه ، از این همه شلوغی و ازدحام خیابان بترسم . اینکه غر غر کنم طبق معمول و از زمین و زمان بد بگویم . اینکه تو بخواهی من این چند وقت را لذت ببرم از اینکه ما دو نفر داریم زندگی می کنیم من به نوعی و تو به نوعی دیگر . اینکه از بوتهای سبزم خوشت بیاید و من را ببری آرایشگاه و بعدش کوک . اینکه یک تغییر قیافه اساسی بدهم و تو و بقیه من را ببینند و لبخند بزنند و بگویند به تو می آید . آری ، به من می آید که موهایم از موهای همسرم هم کوتاهتر باشد و ماتیک صورتیم را بزنم و وقتی مردخانه بیاید تو ، اول فکر کند کسی دیگر است و نشناسد، بعد بوسه بارانم کند و دست ببرد لای موهای مامان کوچولو .همه این اینکه ها خوشبختی کوچکی است که سهم امروزم بود و چقدر بزرگ بود.