به دنیای ما خوش آمدی

من می خواستم که خواب باشم ، اما نبودم وقتی که تو بدنیا آمدی و من بهترین لحظه زندگیم شنیدن صدای تو بود . وقتی در پارچه ای سبز پیچیده بودنت .بهوش بودم وقتی تو را بین پاهایم گذاشتند . وقتی صدای ملچ ملوچ خوردن دستت را می شنیدم . همان موقع شیرت دادم و تو را می دیدم و هی به خودم می گفتم دلتنگیت تمام شد . بالاخره تمام شد .
من یکسره درد بودم از ساعت یازده تا چهار که بدنیا آمدی اما می ارزید به دیدنت . می ارزید به اینکه صحیح و سالم توی پتوی صورتیت بودی عزیز دلم .الان که می نویسم دلم برایت غنج می رود . برای لحظه هایی که دور دهانت شیری می شود . برای لبهای کوچکت . برای دستهای کوچکت .
الان که تو خوابی کمی راه رفتم تا جای بخیه های لعنتی سزارین زودتر خوب شود .نمی دانم چطور همه احساسم را بنویسم .مادر شده ام . هول شده ام. نگران می شوم . مادری می کنم . مادرانه می شوم . بوی شیر می دهد تمام تنم .
نمی دانی چقدر خوشبختم . چقدر خوشبختم که تو را از پنج شنبه دارم . توی دستانم .