شیرینی

بچه که بچه باشد کارهای خودش را دارد و همه وقتم را می گیرد . خوبیش این است که اگر خیلی گریه کند شال و کلاه می کنم و می روم کوچه بالایی،خانه پدری و کمی خستگی در می کنم و می خوابم و انرژی می گیرم برای شب . و همه دنیا و فکر من می شود بچه .تشخیص گریه دل درد و گرسنگی یا اینکه خوابش می آید سخت می شود .بچه ام ، بچگی خودم را زنده کرده است . من که یادم نیست یک ماهگی یا چهل روزگیم چه می کردم اما لحظه به لحظه دوربینم را روشن می کنم و از کارهای سِلما فیلم می گیرم . خودم را تصور می کنم وقتی گرسنه بودم چقدر حریص خوردن شیر بودم یا وقتی کسی باهام حرف می زده چقدر خوشم می آمده . تمام لحظه هایش را به خاطر می سپرم و کیف می کنم و لذت می برم . آخر نمی دانید وقتی از خواب سیر و پُر بیدار می شود صدایم را می شنود ، چقدر می خندد .