دل درد

روی تخت دراز کشیده بودیم . سه تایی . رسم شبهایمان همین است. زیر پتوی نرم سرخابی تی تی .یک دستم زیر سر دخترک  و شیرش می دادم . ساکت بودیم . داشتم به آدمهایی فکر می کردم که خیلی راحت دیگران را به خاطر فقر یا نداشتن سواد یا حتی مدرک دانشگاهی تحقیر می کنند .مثل پدر ف که هنوز با اینکه ف الان پدر شده باز هم او را جلوی من و دخترش تحقیر کرد. اصلا دلم گرفته بود  دلم می خواست به بهانه ای گریه کنم. اما کنار عزیزانم نمی توانستم .انگار از دخترک خجالت می کشیدم.به ف هزار بار هم گفته بودم برایم مهم نیست پول داری یا نه ، سواد داری یا نه . برایم مهم است که با من و دخترک مهربان باشی .اخلاق خوش فقط برای مهم است .و او همیشه به همه رفتارهای نامربوط خانواده اش لبخند زده بود . مثل همیشه .