دیشب تا دیر وقت با "هـ" حرف می زدم، احساس راحتی می کردم چون می دانستم درک می شوم، نه قضاوت.

حتی از بدیهای خودمم هم گفتم و اینکه عصبانیم و فکر نمی کردم اینقدر ساده ازش جوابی بشنوم که احساس آرامش کنم.

رشد فکریم را برایش تعریف کردم،

از زندگی کنونیم گفتم و اینکه دارم تحمل می کنم.

و فکر نمی کردم حالا احساس بهتری نسبت به روزهای قبلم دارم.

ممنونم دوست خوبم.