بدون امضاء
بدون امضاء

بدون امضاء

دوباره زنده مى شوم

باورنکردنى است، فقط تو حال من را خوب مى فهمى و مى دانى من چه هستم.

دقیقا مى دانى براى کی و کجا دلتنگم. آنوقت باز مثل پانزده سال پیش مى گویی بروم و کتاب وضعیت آخر، بازیها و ماندن در وضعیت آخر را بخوانم.

و حالا مثل معتادى که در ترک است، با خودم در جنگم، در جدالم، در مکالمه ام.

و هى خودم را مى سنجم.

تو من را خوب شناختى، چطور مى شود؟ و آنقدر من را خوب نوازش مى کنی، چه کنم با این دل تنگ

چه کنم با این راه دور

چه کنم با این همه درد

و تو فقط درد من را خوب مى فهمی...

تنها راه ارتباطى این روزها حالا که اینستا و تلگرام و واتس اپ نیست، براى من همان وبلاگ است.

نظرات 1 + ارسال نظر
مادام بلانش سه‌شنبه 28 آبان‌ماه سال 1398 ساعت 11:56

بازتو اینجا داری ما که وبلاگمونم نداریم

فدایی دارى

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد