گیله گل جان و دیگران

امروز سرم خلوتتر بود، دیروز هم کلاس شعر داشتم و هم جلسه آنلاین که نزدیک افطار سرم درد گرفته بود، اما الان خوبم. خشم و هیاهو رادیویی را گوش دادم ، تکالیف دخترک را انجام دادیم. کوکوسیب زمینى درست کردم. پادکست آخر وحیده را گوش دادم و بسیار جالب بود، درباره کسانى که از شب زفاف مى ترسند و این یک عارضه در خانمهاست ، که با یک خانم مصاحبه کرد که با همراهى شوهرش توانسته بود از این ترس و انقباضات بگذرد. کتاب و فیلمش را هم معرفى کرد.chesil beach این بود. پدیده اى که کسى نباید ازش بترسد بلکه باید درمانش کند یا به مشاوره برود. 

نور آفتاب روى دیوار آبى افتاده و این روز طولانى و تا شب شدن خیلى خوب است. هزار تار کار مى منم. و از دیوار عکس مى گیرم.

صبح فیلم در دنیاى تو ساعت چند است را دیدم و چقدر یاد هاله قشنگم افتادم و دلم برایش تنگ شد. چقدر رشت قشنگ است. بعد از کرونا باید حتما بروم رشت را خوب و قشنگ ببینم. فقط یکبار سال ٨٧ رفتم که ملاحت جان را دیدم و همین. با هم ناهار خوردیم و چند جا را دیدیم. چقدر خوب بود.