فریاد بی صدا

می دانی اینجا چند ساله شده؟؟؟

از هشتاد و دو تا حالا . وقتی بیست و دو ساله بودم تا الان. وقتی عاشق بودم تا حالا که هنوز عاشقم. یک عاشق دیوانه که زندگی را می خواهد به عشق . من از راهنمایی می نوشتم. 

من هر لحظه و هر زمان که توانستم نوشتم. نمی دانم. چقدر دفتر و سررسید سوزاندم از نوشتن های روزمره ام. اما اینجا تنها جایی است که باقی مانده. هر ساعت که غمگین بودم ، شاد بودم ، متنفر بودم یا هر چه که بودم همه را در دل خود نگه داشته. و من مثل یک توپ دایره ای چرخیدم و گرد و گرد تر شدم و سعی داشتم که خوب بچرخم. با چرخ روزگار و خودم. تمام تلاشم این بود که با خودم مهربان باشم. وقتی خودم را دوست داشتم توانستم مهربانیم را به بقیه بدهم. پس بهترین کار مراقبت از خودم  است. و باز هم می نویسم.