حضوری

هنوزمهر به نیمه نرسیده، پنجره خیلی وقت است بسته است و من خیلی وقت است ماه را ندیده ام. فکر می کنم مهر خیلی خیلی سریعتر از فروردین دارد طی می‌شود. دیروز سوپروایزر گفت کلاس روز چهارشنبه‌ها قرار است حضوری باشد. مگر می‌شود با بیست و چهار تا پسر قد و نیم قد بعد از دوسال در کلاس ماند، دست و پنجه نرم کرد و مریض نشد؟ سوپروایزر اصرار داشت که خود مدرسه رها خواهد کرد. مادرها اعتراض خواهند کرد. او می‌گوید مدرسه به خاطر چند میلیون پول بیشتر این کار را می‌کند. عجب! جان انسانها پس چه؟ هنوز بچه ها کامل واکسینه نشده اند. من خودم یک دوز واکسن گرفته ام. نمی‌دانم چه خواهد شد! اما حق این را دارم که اگر کلاسهای دخترک حضوری شود این کلاس را کنسل کنم.