لالایی

کلماتی سرگردان از تنم جدا می شوند ،

و مثل گلوله های کوچک برف ، خیلی زود آب می شوند .

به هیچ می رسند .

فردا که روز جمعه تعطیل است

می خوابم آنقدر

که خواب تو را ببینم

رویای بودنت و شنیدن صدایت.

تو به من می روی : عاشق پیشه ، خیال باف و گریه او

تو به پدرت می روی : قد بلند و مهربان

فرقی نمی کند.

فقط بدنیا بیا

دلم می خواهد رد پای گنجشک ها را روی برف نشانت بدهم .

همین .