فصل تازه از زندگی

از یکشنبه خانه خودمان ، خانه من و تو و بابا  ، ماندیم . یعنی خوابیدیم . به اتاق خوابم عادت کردم . هر وقت از جلوی اتاقت رد می شوم ، قند توی دلم آب می شود . کم کم خانه سر و شکل گرفته . وقتی دیشب پدرت با سعی فراوان تلویزیون را هم راه انداخت و کلی قربون صدقه ام رفت که به خاطر من این کار را کرده ، ذوق می کردم . شاید فقط مانده اینترنت را تمدید کنم و مبین نتم را بعد از مدتها راه بیاندازم . شاید هم این کار را نکنم تا تو بدنیا بیایی .نمی دانم . هنوز هم به قول یکی از دوستانم با این قیافه خنده دار ، یک سر روی یک توپ بزرگ قلقلی ، کلی کار انجام می دهم .
عمرم به دو قسمت تقسیم شده : روزهای قبل از تو و روزهایی که با تو خواهم داشت .
فقط یک چیز مانده . فقط اینکه تو صحیح و سالم بدنیا بیایی .همین.