خوشبختی

ده سال پیش دلیلی برای خندیدن نداشتم ، دچار افسردگی بودم، حتی دکتر رفتم و چند ماهی قرص مصرف کردم. امروز که با سِلما بازی می کردم و او بلند می خندید ، به من می خندید . به من که گاهی باورم نمی شود او دخترم است ، می خندید . امروز فهمیدم خنده اش هدیه ای است بعد از ده سال که خداوند به من داده است و بالاتر از آن چیزی نمی خواهم .شادی که دخترم به من داده ، عشقی که به من بازگشته ، قشنگترین چیزی است که بعد از ده سال دارم . ده سال پیش عاشق بودم اما شاد نبودم .عاشقی بودم افسرده که هر روز تاریکترم می کرد اما الان نوری درون قلبم تابیده که مفهوم کتابهای بوبن را که آن روزها می خواندم بعد از ده سال چشیدم.