ختم به خیر

مرگ همیشه تلخ ، سرد و دردناک است. حالا اینکه این روزها پررنگتر شده و آدمهایی که دارند با بیماری می جنگند بیشتر از قبل شده ، مرگ از همیشه بیشتر به چشم می آید.اینکه دیگر به سن و سال نیست. ممکن است متولدین شصت هم دچار مرگ بشوند. مرگ نگاه نمی کند که هنوز چهل ساله هم نشده ای. مثل همین کارگردان تاتر که شصت و چهاری بود ، یکهو در خواب ایست قلبی و تمام. حتی فرصت پیام دادن یا طلب بخشش یا راست و ریست کردن کارهای مانده را هم نمی کنی. من نمی خواهم و می خواهم. هم نمی خواهم مریضی طولانی بگیرم هم نمی خواهم فرصتی نداشته باشم. و سختی ماجرا این است گه تو هرگز نمی دانی چه می شود. اینکه تمام تلاشت را می کنی برای روزهایی که مشخص نیستند و هر صبح که می شود ماجرای جدیدی است که ممکن است مرگ هم جز آن باشد. عاقبت به خیر بودن می خواهم . همین.