قهرمان

یک عصر بارانی، با دیدن فیلم قهرمان دلگیرتر هم شد. لحظات و موقعیتهای قهرمان کاملا موقعیت جامعه و کشور ماست. موقعیت تک تک مردمان این سرزمین است. شرایطی که ساخته و پرداخته شد ، برای همه ما کاملا آشنا بود. بازیگران خیلی درست و دقیق در جای خودشان بازی می کردند. مثل خواهر رحیم که چقدر خوب و راحت و قشنگ و درست بازی می کرد. اما تنابنده خیلی دلچسب نبود.

در لحظات بسیاری از زندگی تصمیم میگیری که چه بگویی؟ معمولا وقتی راستش را گفته ای مورد قضاوت و سرزنش قرار گرفته ای و برای همین بخشی از واقعیت را پنهان می کنی. این فیلم درباره  همین لحظات سخت است. 

اشکم را در آورد. در پایان فیلم قلب فشرده ای از من باقی ماند. چون که همه آدمها این شرایط را تجربه کرده اند و حرف  یک نفر نبود. برای همه مردم ایران بود.