بدون امضاء
بدون امضاء

بدون امضاء

سلام جام جهانی

امشب قشنگترین لحظه در فوتبال زمانی بود که عابدازاده پسرش را بغل کرد، امشب یاد بازی ایران و استرالیا افتادم. آن موقع تماشاگر کم بود ، چون بازی استرالیا بود. امشب هم تماشاچی فوق العاده کم بود مخصوصا که از زنان گزینشی استفاده کرده بودند. موقعی که بازی تمام شد، عابدزاده مغرورانه و بدون لبخند به شادی بازیکنان نگاه می کرد. خاطراتش داشت زنده می شد. زمان ما، خیلی ها عاشق عابدزاده بودند، مثل حالا که پسرش ، شاید کراش خیلی ها باشد. دیدن پسرت در زمین فوتبال به این شیوه بسیار غرورآمیز است. به حال عابدزاده غبطه خوردم. اینکه در لحظاتی تاریخی که داشت تکرار می شد  ، کیف می کرد. 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد