چشمانش بسته است .در خواب شیرینی فرو رفته . فردا چهار ماهش می شود .چقدر دوستش دارم مثل یک آرزوی دست نیافتی . روزی می شود ببینم عشق در مقابل چشمانم نفس می کشد ؟ دلش آرام بالا و پایین برود ؟ انگشتان کوچکش انگشت اشاره ام را محکم بگیرد . و بو بکشم تمام وجودش را . در آغوشم به خواب رفت . پس از مدتها چقدر خواب کردن یک نوزاد به هیجانم می آورد . احساس مادر بودن چگونه است ؟ یاد تو می افتم . و این جمله : غذا هم می پزی ؛ بچه هم می زایی ؛ با پستانهای پر شیر ؛ در گردش روزمرگی یا خوشبختی سرت به زندگی خودت گرم می شود . خواستی خوشبختی من را ببینی ..... چه سخت بود .
روح تازه کوچکی است که وقتی چیزی را می بیند دلش می خواهد با دستانش بگیرد و بعد در دهانش کند . انگار می خواهد با چشمان کوچکش دنیا را ببلعد . چقدر دوستش دارم .به پهلو می خوابد . یکهو می زند زیر گریه . چی شدی خانومی ؛ رمینایی ؛ قشنگی . لا لا .پیش ؛ پیش. آرام می گیرد .دلم می خواهد تمام این جسم شیرین را قورت بدهم . این روح سبک بی خیال شیرین دوست داشتنی و خوشبخت .
می دانی زندگی چیست ؟ کاش بزرگ نشوی. و فکر کنی زندگی ماده سفید رنگی است که می مکی و همین گریه هایی که می کنی . آن هم برای خواب و گرسنگی . زندگی همین خنده هایی است که وقتی با تو حرف می زنم . نه چیزی بیشتر . کاش همین قدر می ماندی ...