برای هستی

حال که تو ، دخترک زیبای من ، برای من گل داده ای ، برای من ، من که بر لبه زندگی ایستاده ام ، بر لبه بودن و نبودن ، لبه شکها و تردیدها ، دو راهی ها ، سختی های طاقت فرسا ، شبها و روزهای سرگردانی ، برای من که در تاریکی های پیچ در پیچ خودم گم شده ام ، برای من ، گل می دهی ، و من انگار دوباره متولد شده باشم ، انگار که تمام خوبیهای دنیا را یکجا بدست آورده باشم ، من را خوشبخت می کنی دخترک سبز من ، هستی من ، انگار زندگی دوباره جریان می یابد ، انگار که روز اول خلقت باشد و همه چیز خوب باشد و حال همه ما خوب باشد و انگار باز شدن گل تو مثل لبخندی است که شکفته می شود ، حال من را خوب می کند ، لبخندم را می شکفاند ، زندگی را زیباتر می کند ، تحملم را زیاد می کند ، و رنگ آبی امید را می پاشد بر صفحه صفحه لحظاتم ، دخترک زیبای که به دخترکی دیگر امید می دهی ، همیشه دخترک خوب دخترک بمان !

پ ن ۱:بالاخره اولین عکس زندگیم را چاپ کردم ، هیجانی داشت وصف ناپذیر.

پ ن ۲ : کارهای آقای رضا کیانیان را امروز در خانه هنرمندان دیدم ، کیف کردم و لذت بردم.