باورم نمی شود که هنوز در هوای همدیگریم، که چند شب پیش که پنج شنبه بود که بعد از انجمن طراحان لباس و آن همه داستانهای زینب ، دنبال خانه موزه بتهوون بگردیم و بعد از گذشتن از خیابان سنایی و خاطراتش و بعد مغازه ها و کافه هایش، تو هم آنجا بوده باشی . چه فرقی دارد با دو سه روز فاصله قبل یا بعد، از محله ارمنی نشینی که تزیین شده برای نیمه شعبان.

یکهو دلم ریخت.