بعضی آدمها هر جای دنیا باشند غر می زنند. شاید من هم همینطور باشم.باید بروم و امتحان کنم.

وسط لندن، در موزه معاصرش ، بنویسی بدترین نمایشگاه پاپ آرتی  بود که دیدم و بدترین چای و غذا در رستوران هندی بود که خوردم ،

و اینطوری باشد که تعطیلات ژانویه را سپری کنی و اوضاعت برای ما که عکسهایت را می بینیم دیزستر باشد. 

نه عزیزم

اولا می خواستی عکس نگذاری ، اینطوری ما نمی فهمیدیم که از شهر کوچکت پا شدی رفتی لندن خوش گذرونی و بقیه حرفاتم که باورنکردنی است. 

حالا اگر تهران هم بودی چیزهای خیلی بیشتری بود که پیدا می کردی و ازشون شاکی می شدی.

این هم از همان آدمهایی است که به عنوان روی مخترین آدمهای زندگیم است. من که اصلا حسود نیستم. خدا شاهد است