-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:48
تمام حیاط را شستم، تخت ها را ولو کردم انگار که تابستان رسیده باشد و عصرهای گرم و کشدارش باشد که بخواهیم زیر سایه توت یله شویم. همه جا را سابیدم. توتهایی که له شده بودند را جارو زدم و آب گرفتم. ایووان را شستم و همه گلدانها را مرتب کردم و به ریحان ها آب دادم. صدای باران می آید. قطره های زیر باران روی سقف می چکند. اردی...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:48
آنقدر خوابیدم که خواب تو را دیدم. نمی دانم کجا بود و چه بود اما چند تا از بچه ها که می شناسی بودند و قرار شد برقصم. گفتم بلد نیستم. نمی دانم تو داشتی تماشام می کردی. یکی از دخترها گفت بیا من بهت یاد می دهم، چرخیدن ، حالت پاها، انگار والس می رقصیدم. آرام. تو تماشا می کردی. لبخند می زدی بهم. همین ۱۴۰۰/۲/۲۰
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:47
امشب هیچ کس دوستم نداشت، دلم می خواهد خودم را به خریت بزنم و به خودم بقبولانم که توی این دنیا تو از همه بیشتر دوستم داری، بیشتر از همه بهم توجه می کنی، برایم وقت می گذاری و من با تو غرق در خوشیم. آنقدر خوش که گریه ام می گیرد. گریه ام می گیرد از این همه خوشبختی. خر بودن هم عالمی دارد. خوابم می آید. خودم را در آغوشت رها...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:44
آمدم برگ توت بچینم برای کرم ابریشم دیدم توتها رسیده و انگار تا به حال توت نخورده ام توت های رسیده را آرام چیدم ، مثل دانه های قند در دهانم آب می شدند. یادم رفته بود در خانه باز است دخترک در ماشین خواب است دیرم شده و کلاس دارم. توتها عین خود زندگی محسورکننده بودند. حیف آنهایی که از دستم می افتادند روی زمین. ۱۴۰۰/۲/۱۹
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:44
اینجا خانه من است، تو را دعوت کرده ام ، گلهای عروس را در گلدان گذاشته ام برای آمدنت و چای تازه دم ریخته ام در فنجان سرامیکی لب طلایی، با پای سیب که برایت پخته ام، با عشق پخته ام که خوب شده هم قیافه اش هم مزه اش. اینجا خانه خیالی من است، خانه ای که در دلم ساخته ام، سلیقه خیال من این است، همینقدر تاریک و روشن. رنگی و...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:43
در آینه نگاه کردم ، موهایم مرتب شده بود. بعد از یک ساعت و نیم شنیدن صحبت های خانم همسایه و آرایشگر بالاخره ده سانتی از موهایم کم شده بود و سرم سبک شده بود. حس خوبی است بعد از کوتاه کردن موهایی که معلوم نیست مال چه زمانی است، مال چند سال پیش است. کی از ریشه درآمده و رنگ شده و حالا در آستانه چهل سالگی که رسیده بود به...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:43
رفتم توی بالکن، درخت توت غوغا کرده، توتهایش از دور برق می زنند مثل دانه های الماس ، نشستم روی صندلی بابا که هر شب بعد از افطار می آمد رویش می نشست و سیگار دود می کرد. دلم برای مامان و بابام تنگ شده با اینکه هر روز تصویری با هم حرف می زنیم دوسه بار ، هر بار هم زنگ می زنم دارند با هم کل کل می کنند و خنده ام می گیرد. بوی...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:39
کلاس امروزم درباره تضاد در شخصیت بود. «تدی »سلینجر یک بچه ده ساله که شخصیت پیچیده ای داشت و یک تضاد بیشتر نداشت : پیشگویی و آگاهی به ماورا که برای همه تعجب برانگیز بود. اما شخصیت هالی «صبحانه در تیفانی »که خودش به ظاهر آدم ساده ای بود اما همینطور که داستان جلو می رفت به تضادهای مختلفی در گذشته و آینده اش می رسیدیم....
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:37
به زندگی آرام این دو کرم نگاه می کنم. این چند روز که پیش ما هستند روزی دو یا سه تا برگ توت را خورده اند و بعد ظرفشان را تمیز کرده ام و برگ تازه گذاشته ام. کلا ده تا بودند که بین شاگردانم تقسیم کردم، البته مساوی نه. لالا و نانا هر کدام دو تا، از بس که قلدرند و توی کلاس من باید همه اش حواسم به لالا باشد که یک موقع کاری...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:35
نشسته ام در تاریکی خانه روی کاناپه آبی، به صدای رعد و برق گوش می دهم. از صبح دارم به پیام های شاگردهای ریز و درشت، مامانهایی که تا به حال ندیده مشان جواب می دهم و به شاگردهایی که فقط صداهایشان را شنیده ام پیام می دهم ، به همکارهای قدیمی پیام تبریک می فرستم. صداهای بچه هایی که دلم ضعف می رود وقتی نامم را می برند و دوست...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:33
امروز یک چهارشنبه استثنایی بود. هوای بهاری خوب و ابری که با چاشنی رعد و برق همراه بود.الان هم توی پنجره اتاقم یک ماه روشن قلمبه می بینم که خیلی نور دارد. مر چند بار در عمرش آدم می تواند ماه را در وسط قاب پنجره اش ببیند آن هم این همه پر نور؟ از ساعت هشت و چهل پنج دقیقه که بیدار شدم تا الان بیدارم. دکتر گفت یکی از کیست...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:30
تا صبح داشتم می نوشتم، هزار آدم و شخصیت توی ذهنم ول می زدند. هزار فکر ننوشته. چطور می توانم دوام بیاورم تا نوشتنشان. از آدمهایی که می شناسمشان تا آنهایی که شاید فقط یکبار دیده ام. این همه را می خواهم فقط بنویسم. اینقدر نوشتن در من جاری شده! ۱۴۰۰/۲/۷
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:30
امروز اولین جلسه کلاس داستان نویسی شروع شد. به کلاس آنلاین بالاخره با نیم ساعت تاخیر وارد شدم. برای ورود مشکلی بود که همه بچه های کلاس داشتند. جوانترین دختری بود بیست ساله و مسن ترین خانمی بود به نام فائقه که می خواست زندگینامه اش را بنویسد. چند نفر هم هم سن من بودند. دو نفر از آلمان و دختر فائقه از کانادا. موقع معرفی...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:29
پسرک می گوید این چیه ؟ می گویم مایو. می گوید چرا این شکلیه؟ می گویم خانمها وقتی می خواهند شنا کنند این را می پوشند. بعد می گوید آهان فهمیدم. چون ممه هاشون پیدا نباشه کسی نبینه. تاییدش می کنم. داریم با هم کاربرگ لباسهای فصل گرم و فصل سرد را کار می کنیم. او و برادر کوچکش باید با قیچی لباسها و وسایل مربوط به هر فصل را...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:28
رفتم لب پنجره صبح بوی خاک باران خورده می آمد و بهار و چهل سالگی ۱۴۰۰/۲/۶
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:28
دارم تغییر می کنم. عوض می شوم. شبها بدون صدایت می خوابم. بدون فکرت و تصورت، بدون جمله هایت، بدون نگاهت، بدون صدایت می خوابم. مگر می شود؟ چرا شد؟ مگر می شود؟ «حواسم نبود به تو فکر کردن خود آسمونه توی دنیای سردم به تو فکر کردم..» نمی دانم دیگر لازم نیست بهت فکر کنم، درونمی. لازم نیست زل بزنم به گوشه ای و صدایت را برای...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:27
رفتم روی پشت بام و در تنهایی زل زدم به ماه که میان ابرها مقاومت می کرد و می تابید. زل زدم و چشمهایم مسحور شده بود. ماه صورتی نبود. اما داشت به سمت کامل بودن می رفت.هوا آنقدر دلپذیر بود که خودم را بغل کردم و نفسم را آرام می دادم بیرون و به ماه بیشتر نگاه می کردم. ستاره های کمی پیدا بودند. شهر از دور چراغانی بود. تک تک...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:26
محبوب من حالا که اینقدر درختان چنار خیابانها سبز شده اند که شاخه هایشان همچون دستهای در هم گره شده مثل طاقی در هم فرو رفته و هر بار که از زیرشان عبور می کنم انگار که از دالان بهشت می گذرم، حالا که بوته های گل های سرخابی از دیوارهای خانه ها سر خورده اند مثل آبشار طلاها که از تمام چنارهای بلند خیابان ها آویزانند، حالا...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:25
حالا که به عقب برمی گردم می بینم اگر می آمد بغلم می کرد و دست می کشید روی موهایم و دستش را می گذاشت پشت کمرم و دامنم را بالا می زد من نرم می شدم، من آرام می گرفتم. صبح تلاش کرد خودش را بهم بچسباند و هی عذر خواهی پشت عذرخواهی .موهایم را نوازش می کرد و می بوسید. من داشتم فیلم غرور و تعصب را می دیدم. او همینطور نصفه نیمه...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:25
امشب قرار بود از آسمان ستاره ببارد، هر بار که آسمان بارانش گرفته من زیرش بوده ام موقع ستاره بارانش مخصوصا، پارسال که یادم هست تابستان بود و رفتم رختخواب بردم بالای پشت بام خانه پدری و تا صبح باران ستاره بود که بر سرم بارید. اگر امشب هم بودم همین کار را می کردم لابد، اما من زندانیم. زندانی این زندگی که روزهای آخر هفته...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:24
سرم درد می کند. از خواب که بیدار شدم انگار وقتی دولا می شدم سمت چپ پیشانیم درد گرفت. من تا اینجا همه روزه هایم را بدون سحری گرفته بودم و فقط آب می خوردم. وقتی دیشب بی وقت ساعت یک و نیم غذا خوردم و بعد از کلی چرخیدن خوابم برد سردرد گرفتم. فهمیدم همان فقط آب خوردن برایم کافی است و خوب خوابیدن خیلی بهتر از خوردن است....
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 09:23
در نوشتن تنبل شده ام ، می دانم. همه اش فکر می کنم حرفهایم تکراری است. چیز تازه ای برای نوشتن ندارم. در هفته از این خانه می روم به آن خانه و با پنج بچه که ثابت هستند و هیچ جوری کلاسشان تعطیل نمی شوند ، مگر برنامه دیگری برای روزشان پیش بیاید. امروز خودم را به خانه که رساندم اولین کارم لخت شدن بود و خنک کردن اعضای بدنم...
-
[ بدون عنوان ]
چهارشنبه 23 آذر‌ماه سال 1401 00:01
کاش باهام حرف بزنی. کاش بیشتر باهم حرف می‌زدیم آن وقت من حالم اینقدر بد نبود. وقتی باهام حرف زدی حالم بهتر بود. الان دیدم جمله‌ای را گذاشته بودم که حالا بهش دچار شدم. آخ عزیزم من هنوز می‌خواهم دوستت باشم. مثل روزهای اول. مثل روزهای اول که هر چه انفاق می افتاد برایت تعریف می‌کردم و تو می‌خندیدی. دلم برای خنده‌هات تنگ...
-
[ بدون عنوان ]
سه‌شنبه 22 آذر‌ماه سال 1401 23:21
حقیقت چیست؟ زنان و تجاوز و محسن نامجو. ابتدا از روی متن می خواند و عذرخواهی می کند که اشتباه کرده ، اما چند ساعت بعد یک فایل صوتی بیرون می آید که وقیحانه تمام زنانی که بهشان تجاوز کرده را تحقیر می کند، خودش می گوید مست کرده و تا صبح با زن بوده و وقتی بیرون آمده از خانه فهمیده اشتباه کرده و زن سابقش گفته باید بروی...
-
[ بدون عنوان ]
سه‌شنبه 22 آذر‌ماه سال 1401 23:18
دیگر همه من را می شناسند. مسئولین پذیرش کلینیک در شیفت های مختلف. آمپول زن های خانم در ساعت کاری ده صبح و ده شب. و سوال این است که شما چطور شده اید که باید این طور جنتامایسین دوازده ساعت یکبار بزنید؟ شاید اوضاع وخیم است که خودمم نمی دانم. دکتر موقع معاینه پرسید زیر شکمت درد می کند؟ فشار داد و دردم نگرفت. نمی دانم. یک...
-
[ بدون عنوان ]
سه‌شنبه 22 آذر‌ماه سال 1401 23:18
بهار کش می آید. قشنگ می شود. پر از غنچه های ریز و درشت می شود. بعد وسط سبزی ها که تماشا می کنی یک گل باز شده. یک سفید. یک نارنجی. یک گلبهی. یک صورتی. یک بنفش. دخترک فریاد می زند بهار. او هم در برابر بهار مثل من است. می گوید. هر آنچه از زیبایی می بیند می گوید. هر روز تقریبا نیم ساعت یا کمتر یا بیشتر پارک می رویم. حتی...
-
[ بدون عنوان ]
سه‌شنبه 22 آذر‌ماه سال 1401 23:17
آه جنتامایسین چقدر دوستت دارم که باعث می شوی ده شب بدون اینکه کسی سین جیمم کند [سین تلفظ واژِه ی "س" است. جیم تلفظ واژِه ی "ج". پس باید نوشت "سین،جیم". یعنی سوال و جواب. و واضح تر یعنی "بازخواست کردن".] از خانه بزنم بیرون. در دل تاریکی و تنهایی یک قاچ کوچک از ماه، بزنم در خیابان...
-
[ بدون عنوان ]
سه‌شنبه 22 آذر‌ماه سال 1401 23:17
چرا اینقدر یکهو دلم گرفت، نه اصلا. قبلش هم دلم گرفته بود. چون همین الان فهمیدم خوشبخت نیستم. هر چقدر هم سالی یکبار بروم سفر جنوب لب دریا و چند تا سفر شمال و این ور و اونور بروم و لباسهای خوب بپوشم و غذاهای خوب بخورم، کتاب های خوب بخوانم و مثلا بچه خوبی هم دارم. حتی توی نوشته هایم طوری برخورد کنم که انگار همیشه توی...
-
[ بدون عنوان ]
سه‌شنبه 22 آذر‌ماه سال 1401 23:15
دیگر خیال بافی نمی کنم، شاید خیالم هم ته کشیده باشد. اما گردی که بهار پخش کرده ، درختان ارغوان، اقاقی ها، آبشارطلاها، لاله های اندکی که گاه گاه می بینم و ابرها و آسمان مدهوشم کرده، که خودم را غرق در بهار می بینم. غرق در این همه زیبایی که یکجا بعد از زمستانی سخت آمده است. و در دلم چیزی به نام عشق زیاد و زیادتر می شود....
-
[ بدون عنوان ]
سه‌شنبه 22 آذر‌ماه سال 1401 23:15
کلی نوشته بودم که نمی دانم تلگرام چه مرگش شد همه را یکهو پاک کرد. صبح رفتم دکتر که تست پاپ اسمیر بدهم که آنقدر عفونت به ته تنم چسبیده بود که دکتر شش تا آمپول داده که بزنم . بعد آن هم دوازده ساعت یکبار. نمی دانم چطور تنظیم کنم که کلینیکی هم باز باشد که مثلا نه صبح نه شب یا هشت صبح هشت شب آمپولهایم را بزند. بعد قرصها را...
