چرکنویس*

عاشق هرزگی هایم هستم .

عاشق موهایم هستم که در باد تاب می خورد .

(یادت هست

 شلوارهایمان را بالا زدیم

 و پاهایمان را در آب گرم خلیج فارس فرو بردیم)

عاشق شبهای گرم دوچرخه سواری کنار دریایم.

این

منم زنی تنها:

 در آستان فصل هرزگی های دوست داشتنی خودم!

عاشق خیره شدن به چشمانت هستم؛

که ببینم چه می گویند.

عاشق نگاه کردن به دستانت؛

که ببینم چه می کنند.

که چگونه روی شستی های پیانو فرود می آیند.

عاشق صدایت هستم؛

که می خواند داشتم فراموشت می کردم اما باز دوباره اومدی تو غمها غوطه ور شدم چرا؟...

عاشق خنده هایت ؛

به فیلم مهمان مامان.

عاشق گلهایم که می بویی

و عاشق هرزگی هایم .

*این شعر (البته مزخرف گفتم ) باید ادیت شود .به من فرصت دهید تا از این حال بیرون بیایم بعد .