آرزو

مرگ را تعریف می کند.

شاید ترسناک یا هیجان انگیز است که بدانم؛

در بدنهای گذشته ام چه انسانی بوده ام .

شاد یا غمگین؛

ترسو یا شجاع؛

عاشق یا عاقل...

می پرسم ؛

سرگردانی روح من از همین روست ؟

نمی دانم .

چرا وقتی به دستهایت خیره می شوم ؛

و بوی عطرت که با دود سیگار قاطی شده؛ گیجم کرده؛

چشمهایم بی خودی خیس می شود .

و دلتنگ می شوم .

دلتنگ می شوم.

بی خودی نیست ؛

دلتنگ زندگی های قبلیم می شوم؛

دلتنگ بدون امضاهای گذشته.

و نوشته هایی که خودم نوشته ام و هرگز نخوانده ام!

و عطرهایی که با بوی سیگار قاطی می شود .

آیا در زمانهای گذشته هم؛

اینگونه دوستت داشتم ؟

۲۱خرداد هشتاد و پنج

چه جرم بزرگی است زن بودن ؛

بغض گلویم را می فشارد و در ذهنم تکرار می شود :

تو محکومی که زنده بمانی ؛

و زجر بکشی ؛

زن باشی

آنگونه که دیگران می خواهند ؛

و انسانیت برای تو تعریف نشده است .

۲۳خرداد هشتاد و پنج

دلم گرفته است .

دلم عجیب گرفته است .

۲۴خرداد هشتاد و پنج