دیگر دلم نمی خواهد بفهمم

تلفنت زنگ می زد .تو برداشتی و گفتی : جانم .و دختر کوچولوت شروع کرد به شیرین زبانی و تو چقدر مهربان باهاش حرف می زدی ! به خودم قول دادم شبها که کنار پنجره دراز می کشم و دارم به ابرها و ستاره ها نگاه می کنم بهت فکر نکنم اما مگر فکر دیگری توی این کله من هست ؟ بهش گفتی تا اون صفحه که گفتم خوندی؟ و من توی دلم قند آب می شد . ویرجینیات رفته توی فاطمه و داری باهاش حرف می زنی و اصلا انگار نه انگار من کنارتم . دلم خواست بروم توی جلد این فاطمه فسقلی تا شاید منم دوست داشته باشی اما حتی توی رویا هم این اتفاق نیفتاد .شبها که تا صبح با خودم حرف می زنم یا نمی دانم با تو یا با خدا ؛ چه فرقی می کند ؛ هر کس که بیدار است ؛ به خودم قول می دهم که از فردا دیگر حتی اسمت را فراموش کنم اما انگار وقتی خورشید با تمام قدرتش نور می پاشد توی صورتم و من خوابالود به جای صبحانه کتاب ابله را می جوم ؛ همه چیز را فراموش می کنم و توی تختم فرو می روم تا شاید کسی بیدارم کند و صدایم کند که چقدر می خوابی ؟می پرسی کجا برم؟ و من فقط دلم جایی خنک می خواهد .حتی وقتی که برف روی موهات می نشست و من از توی ماشین نگاه می کردم و خنده ام می گرفت که چه تند تند سیگارت را دود می کنی ؛ دلم جایی خنک می خواست . بستنی برلیان با بخاری درجه هزار .بعد از مدتها تو را دیده ام و انگار اولین بار است می بینمت و این احساس تازه در من رشد می کند و جوانه می زند . احساسی که قبلا نداشتم یا داشتم اما نمی فهمیدم یا دلم نمی خواست بفهمم . همان چیزهایی که تو نمی گویی و همیشه دلت می خواهد من بفهمم . اما دلم می خواهد بشنوم . خسته شدم از اینهمه سکوت . حال تهوع دارم . از گرما و گرسنگی . در داشتبورد را بازمی کنی که شکلاتی که هست بردارم بخورم اما دلم چیز خنک می خواهد . تو بر می گردی با آب معدنی و باواریای سیب. یک شیشه قرص نشانم می دهی و می گویی یکی از اینها بردار و بخور . کاش وقتی که قرص را فرو می دادم به خواب زمستانی می رفتم و از تو نمی خواندم که می گویی شاید این جوری بهتره . بهتر است که تو فقط مال خاطراتم باشی و نه چیزی بیشتر و من تا صبح باز اشک بریزم و غصه بخورم که من را اندازه ویرجینیای داستانت دوست نداشتی .آهنگ قشنگ وبلاگ دوست داشتنی بلانش هزار بار خواند اما باز خاطرات ...