حالم خوب نیست، این چند روز آنقدر بالا و پایین شدم. بالا و پایین شدن های عجیب با اخباری که هر لحظه در حال انتشار است. کرونا، مرگ آدمها، مردن و باز مردن آدمها، حمله و غارت و تجاوز ، افغانستان. 

وحشت می رود توی تنم. وحشت از اینکه آخرش چه می شود؟ اگر اینها آخرش نیست پس آخرش چیه؟

آخر خودم چیه؟ کجاست؟ 

چقدر این زندگی پوچ و بدرد نخور می شود اگر خودم را غرق این افکار کنم 

و تا شب هم دوام نمی آورم.

خودم را می برم در دنیای بچه ها و فقط با آنهاست که دوام می آورم.

۱۴۰۰/۵/۲۴