بغض مهتاب( ۲)

چشمهایت را می شناسم ، دستهایت و حتی ضربان قلب مهربانت را خوب می شناسم ، تو همانی که از صفحه تلویزیون دیدم ، وقتی 6 آذر می نوشتم کاش می توانستم ببینمت و دستان عاشقت را در دستانم بگیرم ، هیچ فکر نمی کردم که این آرزو در 25 آذر به حقیقت بپیوندد که بتوانم ببوسمت ، در آغوشت بگیرم و دستانت را در دست بگیرم و با تو حرف بزنم ، و تو نیز مهربانی را بر من تمام کنی ، حالا زنی در کنارم نشسته است که شاید بعضی  ازحرفهایش را نمی فهمم اما در کنار او نشستن من را بوجد می آورد ، و از خیره شدن بر چشمهایش لذت می برم ، و انگار هزار سال است که می شناسمش ، هزاران سال است که این چشمها را دیده ام و می دانم و تمام دردها و رنجها و شادیهایش را می شناسم ، و می دانم ، می گویم مگر می شود ؟ مگر می شود این دستها عاشق نباشند و بتوانند این همه سوزن دوزی های زیبا را بیافریند ؟ و تو لبخند می زنی ، دلم می خواهد بیشتر بدانم ، اما بیشتر سکوت می کنم انگار که با سکوتم با تو حرف می زنم ،  و حالا چشمها و دستها بدون واسطه رو به رویم هستند و از نزدیک بغض مهتاب را می شنوم ، می بینم و بو می کشم ،

پ ن :از مهتاب نوروزی متولد 1312 قاسم آباد ایرانشهر استان  سیستان و بلوچستان،امروز در فرهنگستان هنردر همایش گنجینه های از یاد رفته ایران تقدیر به عمل آمد .