غم بزرگ غریبی

و انگار که روز اول دی ماه باشد 

و آغاز فصل سرد. 

و انگار که تو همان مردی باشی با رگهای آبی . 

که عبور می کنی 

سنگین ، صبور ، سرگردان. 

از کنار من ، از زمینهای خیس. 

سرتاپا ناشناس ، همچون دوره گردان . 

نه ، 

تو نبودی .